RUDOLF STEINER



Pierwszym, kto sformułował takie twierdzenie, był austriacki filozof Rudolph Steiner.
W roku 1924, wygłosił on cykl czterech wykładów pt. . „Duchowe podstawy odnowy rolnictwa „ . Steiner był totalnie zafascynowany duchową i intelektualną spuścizną Goethe’go, którego zawsze uważał za swojego „mistrza”. To właśnie u Goethe’go znalazł właściwe [jego zdaniem], podejście do metody badania świata, gdyż tradycyjna nauka pozwalała zrozumieć jedynie rzeczy martwe, fenomen życia zaś pozostaje poza jej zasięgiem. Steiner, w swoich „wykładach o agrokulturze” sformułował nurt tzw. antropozofii, pokrótce rozważający problem w jaki sposób utrzymać równowagę w nierównowadze, ale już nie tylko w skali globalnej, lecz w skali całego kosmosu, w tym naszej Matki Ziemi, jako jednym z jego elementów.

Należy tutaj dodać, iż swoje prace Steiner odnosił do całego rolnictwa poza………….winogrodnictwem i winnicami. Był bowiem totalnym abstynentem i [podobno] w całym swoim życiu nie wziął do ust żadnego alkoholu.

Specjalną uwagę zwracają prace Marii Thun, która od 1952 roku, wraz ze swoim mężem Mathias’em prowadzą badania naukowe tych zagadnień. Owocem ich prac, jest corocznie wydawany Kalendarz Biodynamiczny wyd. Maria Thun, który, w funkcji astralnej, a więc położenia gwiazd [planet] precyzyjnie określa najkorzystniejsze dni, czy też pory dnia, do przeprowadzania odpowiednich prac i zabiegów. Dotyczy to w równym stopni prac w winnicy, przy procesach winifikacyjnych, jak i w piwnicy.

Kalendarz ów, stanowi najlepszą ilustrację faktu, iż tak samo jak własny ogródek przydomowy, tak i wszystkie uprawy rolne należy traktować jako organizmy żywe, stanowiące element nieskończonego układu planet oddziałowujących na siebie wzajemnie i przekazujących sobie własną energię.

Biodynamika stara się skanalizować tą energię, czy raczej te energie. Każde miejsce na Ziemi jest unikalne i niepowtarzalne, tak przez swój klimat, rzeźbę terenu i historię. Zadaniem biodynamiki jest wsparcie tej unikalności.

W poszanowaniu naszego globalnego, unikalnego ziemskiego terroir, należy zawsze wspomagać naturalne siły życiodajne, ostatecznie eliminując stosowanie jakichkolwiek środków będących wynikiem chemicznych syntez (sztuczne karmy, herbicydy, insektocydy, fungicydy, wirusocydy itp.).

Główne przesłanie oparte jest na fakcie, iż cztery, podstawowe elementy stanowiące filary naszego wszechświata, a mianowicie ziemia, powietrze, woda i ciepło winny zawsze znajdować się w stanie równowagi (equilibre).
Zarówno w skali samego terroir, jak i całej planety.

Dlatego też wszelkie prace winny być prowadzone w zgodzie z ustalonymi rytmami:

- codziennym (ziemskim)
- comiesięcznym (księżycowym)
- corocznym (słonecznym)